Getuigenissen
Leren leven met brandwonden, vaak gepaard met een moeizaam revalidatieproces, is een zwaar traject. Het vergt van iedere patiënt een onmetelijke hoeveelheid doorzettingsvermogen en wilskracht. Hieronder vind je de verhalen van mensen die deze titanenstrijd doorgemaakt hebben of nog steeds voeren. Zij vertellen vanuit hun ervaringen hoe ze omgaan met de beproevingen die brandongevallen met zich meebrengen. Met het delen van deze ervaringen hopen we andere patiënten een hart onder de riem te steken.
“Ze hebben me gesterkt en me gemaakt tot de vrouw die ik nu ben.”
In de ambulance, op weg naar het ziekenhuis, vroeg de spoedarts: “Mag ik je in slaap doen?” Veertien dagen later werd ik wakker uit mijn coma, met 41 procent van mijn lichaam verminkt. Ik heb moeilijke dagen gekend, heb vaak gedacht “wat een geluk dat ik in België woon, hier…
“Ik heb leren leven met de littekens en zonder vingers.”
Lotgenotencontact was heel belangrijk voor mij. Net zoals de bezoeken aan de psycholoog bij Oscare. Op zulke momenten moet niet enkel de patiënt geholpen worden, maar is ook ondersteuning noodzakelijk voor de familie. Dat begrijpen ze bij Oscare heel goed. Ondertussen, meer dan 15 jaar later, zit ik in de…
“Oscare is een hele grote hulp tijdens mijn revalidatie.”
In 2017 had ik een zwaar arbeidsongeval. Ik werkte in de Antwerpse haven toen een leiding plots openscheurde en ik een mengsel van stoom en antivries over me heen kreeg. De hete stoom en de bijtende producten in die antivries zorgden ervoor dat ik brandwonden had. Ik was vrij direct…
“Bij Oscare voel ik me goed, het is elke keer een beetje thuiskomen.”
Op 21 mei 2008 raakte ik samen met mijn papa verbrand tijdens het barbecueën. Ik was toen 17 jaar oud. Na het ongeval verbleef ik een heel jaar in het brandwondencentrum ZNA Stuivenberg. Toen ik terug naar huis mocht, stond ik aan het begin van een lange revalidatie. Mijn leven…